Tuesday, July 7, 2009

Pollen Allergy

ဘေလာ႔ဂ္ကို လာလာေခ်ာင္းၿပီး ပို႔စ္အသစ္ မဖတ္ရဘဲ ၿပန္ ၿပန္သြားရတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အားနာလွပါတယ္။ ေန႔တိုင္း အလည္လာၾကလို႔လည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ အၾကာၾကီး ေပ်ာက္ခ်က္သားေကာင္းေနရသလဲ ဆိုေတာ႔ ”အေၾကာင္းကား ႏွာေခါင္းတည္း” လို႔ ေၿပာရမယ္။
”ႏွာ”ဆိုတိုင္း ဖြန္တယ္ မထင္ၾကပါနဲ႔ေနာ္။ ႏွာေခါင္း ပိတ္ေနလို႔ပါ အဟီး။
ထိုႏွာေခါင္းသည္ ကြ်န္မကို အလြန္အမင္း ႏွိပ္စက္လြန္းလွပါသည္။
ၾကည္လင္ သာယာလွေသာ ယခုလို ေႏြဦးရာသီတြင္ အမ်ိဳးမိ်ဳးေသာ ပန္းတို႔သည္ ဖူးပြင္႔ၾကေလ၏။ ေယာက္်ား မိန္းမ လူၾကီး လူငယ္ လူလတ္ လူ႔ေပါက္စနေလးမ်ားတို႔၏ အႏွစ္သက္ဆံုး အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုး ရာသီ အခါသမယတည္း။ ေကာင္းကင္သည္ တိမ္ကင္းစင္တတ္၏။ တစ္ႏွစ္လံုး အေ၀းခရီးထြက္ေနေသာ ေနမင္းၾကီး အိမ္ၿပန္ေရာက္လာ၏။ ေႏြးေထြးေသာ ေရာင္ၿခည္တို႔ၿဖင္႔ ေၿမကမၻာကို လႊမ္းၿခံဳ၏။

သစ္ပင္ ပန္းပင္ ႏြယ္ပင္ ခ်ံဳပင္ အားလံုး ေခါင္းေထာင္ထလာ၏။ အေရာင္စံု အေသြးစံု ရန႔ံစံုေသာ ပန္းေပါင္းစံုတို႔သည္ သူ႔ထက္ငါ အၿပိဳင္အဆိုင္ ဖူးပြင္႔ၾကေလေတာ႔သည္။ ဤတြင္ ကြ်န္မ ဒုကၡေရာက္ရပါေတာ႔သည္။
တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ႏွင္းေတာထဲမွာ ဖိသိပ္ခံထားရသၿဖင္႔ သစ္ပင္ ပန္းပင္ မ်ိဳးစံုတို႔သည္ ေႏြဦးေပါက္ၿပီ ဆိုတာႏွင္႔ အငမ္းမရ ထပြင္႔ၾကပါေလေတာ႔သည္။ ပံုမွန္ flow အတိုင္း အခ်ိန္ေလးယူၿပီး အငံုေလးၿပဴလာ၊ အဖူးေလးစထြက္၊ အခ်ိန္ေလး အေတာ္ၾကာမွ တၿဖည္းၿဖည္းပြင္႔ ဒီလိုကို မဟုတ္ရပါ။ ေန႔တာေလး နည္းနည္းေလးရွည္လာၿပီး ေနကို စၿမင္လိုက္ၿပီဆိုကတည္းက ငံုခ်ိန္ ဖူးခ်ိန္ေတာင္ မယူ၊ ၀ုန္းခနဲ ထပြင္႔ၾကေလၿပီတည္း။
ထိုပန္းတို႔သည္ အစြမ္းကုန္ဖူးပြင္႔ရကား သူတို႔၏ ၀တ္မံႈမ်ားသည္ ေလထု ညစ္ညမ္းေရး စတင္ၾကၿပီတည္း။ လမ္းေဘး၀ဲယာမွ ပြင္႔ခ်င္တိုင္းပြင္႔ေနၾကေသာ ဒင္းတို႔ဆီမွ ၀တ္မံႈတို႔သည္ ေလထဲတြင္ တေသာေသာ လြင္႔ေမ်ာၾကေလသည္။ ထို၀တ္မံႈတို႔ကို ရွဴရိႈက္မိေသာအခါ ကြ်န္မ ဒုကၡေရာက္ပါေတာ႔သည္။
ႏွစ္စဥ္ ပန္းေတြပြင္႔ခ်ိန္ေရာက္လွ်င္ ႏွာေခါင္းပိတ္ပါသည္။ ညဦးပိုင္းေလး ႏွာေခါင္းပိတ္ရာကေန တစ္ညလံုး ပိတ္ဆို႔ၿပီး အသက္လံုး၀ရွဴမရေတာ႔ပါ။ ထို႔ေၾကာင္႔ ညတိုင္း လွဲ မအိပ္ရဘဲ ထိုင္ငိုက္ေနရေတာ႔သည္။
ဆရာ၀န္ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ေၿပာင္းၿပသည္။ တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးစီ ႏွာေခါင္းအစက္ခ်ေဆးမ်ား ေပးၾကသည္။ မသက္သာပါ။ ကြ်န္မဆီမွာ ႏွာေခါင္းအစက္ခ်ေဆး မိ်ဳးစံုရွိေနေတာ႔သည္။ မသက္သာေသးပါ။
မႏွစ္က သံုးေလးလေလာက္ခံလိုက္ရသည္။ ကိုယ္တိုင္ေရာ သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ ကိုယ္႔ professor ပါမက်န္ အလုပ္ရႈပ္ရသည္။ ဟိုေဆးခန္း ဒီေဆးခန္း ကူးေၿပာင္းကာ ကုေသာ္လည္း မထူးၿခားပါေခ်။ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ professor က တရုပ္အပ္စိုက္ႏွင္႔ ေရာထားေသာ တိုင္းရင္းေဆးဆရာ၀န္မဆီ ေခၚသြားသည္။
အဲဒီမွာ အပ္စိုက္မလား ေမးသည္။ ဆရာကေရာ ဆရာ၀န္ကေရာ ”မနာပါဘူး” အားေပးပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္မ ေၾကာက္ပါသည္။ ဘယ္႔ႏွယ္ အပ္ၾကီးေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ လာစိုက္မွာ။ ေၾကာက္စရာၾကီး။
ေနာက္ေတာ႔ ေလဆာ ကို ေရြးပါသည္။ ေလဆာႏွင္႔ တစ္ကုိယ္လံုးရွိ ေသြးေၾကာေလးမ်ားကို လိုက္ဖြင္႔ေပးသည္။ တစ္ပတ္ တစ္ခါ၊ သံုးပတ္ေလာက္သြားလိုက္ေတာ႔ သက္သာသြားသည္။ ဆရာ၀န္ေတာ္လို႔လား ပန္းေတြပဲ အပြင္႔ရပ္သြားလို႔လား မသိ။
ဒီႏွစ္ေတာ႔ ပန္းေတြပြင္႔ကတည္းက ေၾကာက္လြန္းလို႔ ရင္ခုန္ေနသည္။ ေတာ္ေတာ္ႏွင္႔ ႏွာေခါင္းပိတ္မည္႔ အရိပ္အေယာင္ မေတြ႔ေတာ႔ ၀မ္းေတြေတာင္သာလို႔။ သို႔ေသာ္ ၾကာၾကာ မေပ်ာ္လိုက္ရပါ။ တစ္လေလာက္ ပန္းေတြလည္း ပြင္႔ၿပီးေရာ ႏွာေခါင္းက စပိတ္ပါေလသည္။
ဒီႏွစ္ေတာ႔ ”ဘယ္ေဆးခန္းမွ မသြားဘူးဟာ ဒီတိုင္းေနမယ္”ဆိုၿပီး သဘာ၀တရားကို ညစ္တြန္းတြန္းကာ ေပခံေနသည္။ တစ္လေလာက္ အိပ္ပ်က္ၿပီးေနာက္ ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ေတြပါ အသက္က ရွဴမရေတာ႔။ အိမ္မွာက ႏွာေခါင္းပိတ္ရင္ လမ္းထေလွ်ာက္ေနလို႔ ရသည္။ ေက်ာင္းမွာပါ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ၾကီး ႏွာေခါင္းပိတ္ေနေတာ႔ တစ္ခ်ိန္လံုး မတ္တပ္ရပ္လိုက္ လမ္းေလွ်ာက္လိုက္ ေနလို႔ မၿဖစ္ေတာ႔ၿပီ။
ေဆးခန္းကို ဒိုးရေတာ႔သည္။ စာေတြလည္း မလုပ္ခ်င္ေတာ႔။ program ဆိုတာမ်ား အသံကို မၾကားခ်င္ေလာက္ေအာင္ကို စိတ္ဓါတ္က်သည္။ ေနမေကာင္းေတာ႔ အိမ္သတိရသည္။ ညဖက္ အိပ္မရေတာ႔ ၿမန္မာၿပည္ ဘယ္အခ်ိန္ဆိုတာ မစဥ္းစား ဖုန္းေခၚသည္။ ”ႏွာေခါင္းပိတ္တယ္ အသက္ရွဴလို႔မရဘူး ညၾကီး ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနရတယ္” ေၿပာသည္ ငိုသည္။ ငိုေတာ႔ ႏွာရည္က် ႏွာေခါင္းက ပိုပိတ္၊ လံုးခ်ာလိုက္ေနသည္။ အိမ္ကလူေတြလည္း ဘာမွ လုပ္မေပးႏိုင္ဘဲ စိတ္ဆင္းရဲရသည္။
ေဆးခန္းက အေအးမိတာဆိုၿပီး ေသာက္ေဆးေတြေပးသည္။ မသက္သာပါ။ ဒါနဲ႔ပဲ နား၊ႏွာေခါင္း၊ လည္ေခ်ာင္း အထူးကုကိို ယြန္းရေခ်သည္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ႏွာေခါင္းပိတ္တာ ၾကာလြန္းလို႔ နားေတြေတာင္အူလို႔ နားေတာင္ သိပ္မၾကားခ်င္ေတာ႔သလို။
ႏွာေခါင္းပိတ္တာ တစ္လေလာက္ရွိၿပီ၊ နားလည္း အူေနတယ္လို႔ ေၿပာရသည္။ အဲဒီမွာ နားႏွင္႔ allergy test စစ္ရပါသည္။ တစ္ေနကုိကုန္ေရာ ဆိုပါေတာ႔။ နားကလည္း အသံမ်ိဳးစံုလႊတ္ၿပီး စမ္းသည္။ ကြ်န္မမွာ နားေတြအူေနသၿဖင္႔ ”နားမ်ားေလးသြားမလား”လို႔ ရင္တမမ နဲ႔ပါပဲ။ ကံေကာင္းပါသည္။ လံုး၀ နားမေလးပါ။ ႏွာေခါင္းပိတ္လြန္း အားၾကီးသၿဖင္႔ အနည္းငယ္ နားကို ပိတ္သြားသလို ၿဖစ္တာပါ။ (အတင္းမေၿပာၾကရန္၊ ေၿပာသမွ် အားလံုးၾကားသည္။ ဤကား စကားခ်ပ္)
Allergy test ကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ကို ဆိုးပါသည္။ skin test လုပ္တာပါ။ ပတ္၀န္းက်င္ေလထုထဲမွာ ရွိႏိုင္တဲ႔ (အထူးသၿဖင္႔ သစ္ပင္ ပန္းပင္ ၿမက္ပင္ေတြကထုတ္လႊတ္တဲ႔) extract ေတြနဲ႔ တည္႔၊ မတည္႔ စမ္းသပ္ၾကည္႔တာေပါ႔ေလ။ လူနာရဲ႔ အေရၿပားက အဲဒီ extract ေတြကို ဘယ္လို တုန္႔ၿပန္သလဲေပါ႔။
အရင္ဆံုး လက္တစ္ဖက္စီမွာ ဂဏန္း ၁၈ ခုစီ၊ ႏွစ္ဖက္ဆိုေတာ႔ ၁ ကေန ၃၆ ေပါ႔။ လိုက္ေရးတယ္။ အဲဒီအထိ ခပ္တည္တည္ေပါ႔။ ေအးေဆးၿငိမ္ခံေနတယ္။
ၿပီးေတာ႔ နံပါတ္ေလးေတြရဲ႔ေဘးမွာ ေဆးဗူးတစ္ခုခ်င္းစီက ေဆးေတြ တစ္စက္ခ်င္းလိုက္တို႔လိုက္တယ္။ ကိုယ္႔ကို ေခ်ာ႔သိပ္ေနတယ္လို႔ေတာင္ထင္ေသး။ ၃၆စက္ခ်ၿပီးသြားၿပီ။
နာ႔စ္က စကားေလးတေၿပာေၿပာနဲ႔ ေဖာက္လိုက္တာကို ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ဒါးၿပားပါးပါးေလး၊ ၿမတ္စြာဘုရား၊ ခ်ထားတဲ႔ ေဆးတစ္စက္ခ်င္းစီေပၚကို ဒါးႏွင္႔ လိုက္ၿခစ္တာကိုး။ အမယ္ေလး လူဆုိတာ စစ္ခနဲ စစ္ခနဲ ၿဖစ္သြားတယ္။ အမွန္က သူမ်ားေတြဆို ဒီေလာက္နာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ပုရြက္ဆိတ္ကိုက္သေလာက္ပဲေနမွာ။ ကြ်န္မကိုက ကိုယ္႔ကို ဒါးတို႔ အပ္တို႔ ထိမွာ သိပ္ေၾကာက္လို႔။
အကုန္ၿခစ္ၿပီးသြားေတာ႔ ”သံုးမိနစ္ပဲေစာင္႔” ဟုတ္ဘူး ”နာရီ၀က္ေစာင္႔”တဲ႔။ အဲဒီမွာ စေတြ႔တာပဲ။ extract ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ မတည္႔တဲ႔ ကြ်န္မ ခႏၶာကိုယ္က အဖုအပိမ္႔ေတြ ထြက္လာၿပီး ယားလိုက္ ကိုက္လိုက္တာ လွိမ္႔ေနတာပါပဲ။ allergy ဘယ္ေလာက္ေတာင္ မတည္႔လည္းဆိုရင္ ၃၆မ်ိဳးစစ္တာ ၁၈မ်ိဳးေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ကို အပိမ္႔ေတြထြက္ၿပီး မတည္႔တာပါရွင္။ အံမယ္ေလး ညာဘက္လက္ တစ္ခုလံုးလည္း အပိမ္႔ေတြခ်ည႔္ပဲ။
နာရီ၀က္ေတာင္ မေစာင္႔ရပါဘူး။ နာ႔စ္မေလး ၿပန္၀င္လာၿပီး ”ဟိုက္ အမ်ားၾကီးပဲဟ” ဆိုၿပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ မတည္႔တဲ႔ နံပါတ္ေတြ ခ်ေရး။ လက္ေပၚ ေရခဲေလးတင္ေပးလိုက္မွ နည္းနည္း သက္သာသြားတယ္။
ဆရာ၀န္က allergic ၿဖစ္တာ ေသခ်ာပါၿပီ။ အဲေတာ႔ လာၿပန္ေခ်ၿပီ ႏွာေခါင္းအစက္ခ်ေဆး။ ၀ယ္ေပဦးေတာ႔ ၂၅ ယူရို။ ေနာက္လ ထပ္စစ္ဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ႔ ကြ်န္မ အဲဒီ ႏွာေခါင္းေဆးေတြ မထည္႔ခ်င္ပါ။ အက်င္႔ပါသြားမွာ စိုးလို႔ေလ။ ေနႏိုင္သေလာက္ က်ိတ္မွိတ္ခံၿပီး မေနႏိုင္တဲ႔အဆံုးမွ ဒီေဆးကို သံုးပါတယ္။ ေပ်ာက္ခ်င္လွပါၿပီ။ ပန္းေတြလည္း အပြင္႔ရပ္ပါေတာ႔။





18 comments:

လၿပည္႔ရိပ္ said...

သူငယ္ခ်င္းေရ......ၾကားရတာစိတ္မေကာင္းစရာပါပဲ။ သူတို႔လုပ္တဲ႔ test ကလည္းေၾကာက္စရာပါလား။ ၿမန္ၿမန္သက္သာပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။

ေက်ာပိုးအိတ္ said...

မမေရ

ဂရုစိုက္ေနာ္။ ႏွာေခါင္းက အေရးၾကီးတယ္။ ေတာ္ၾကာ နမ္းခ်င္တာေတြမနမ္းရမွာ စိုးလို ့။
း)

ေလွ်ာက္ေတြးနဲ ့ေနာ္။ ေက်ာပိုးအိတ္ ေျပာတာ ပန္းေလးေတြေျပာတာ။

ပန္းေလးေတြမနမ္းရမွာစိုးလို ့ပါလို ့။
း)

မဟာဆန္ said...

ေက်းဇူးပဲကြာ..အားေပးစကားေလးေတြ ၾကားရလို႔ အားတက္သြားတယ္...ေက်ာပိုးအိတ္ေလးေရ မမက တကယ္ ပန္းၾကိဳက္တယ္..ခု မနမ္းရဲဘူးၿဖစ္ေနတယ္

Unknown said...

It's called pollinosis.

Anonymous said...

ပန္းေတြက အဲသလို ဆိုးေနၾကတာလား။

Shinlay said...

ညီမေရ ဒီမွာ႐ွိတဲ့ Asian ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ Pollen Allergie ျဖစ္ၾကတယ္။ က်မမွာ လည္း႐ွိတယ္။
(၅)ႏွစ္ေလာက္႐ွိၿပီ။ ဂ်ာမန္ေတြမွာလည္းျဖစ္တယ္။

ဟိုနည္းဒီနည္းနဲ ့ကုၾကေပမဲ့ သူနဲ ့အဆင္ေျပေပမဲ့၊ ကိုယ္နဲ ့မေျပျပန္ဘူး။
က်မတို ့ေဆးခန္းမွာေတာ့ Eigenblut Therapie လုပ္ေပးတယ္။ က်မကိုယ္တိုင္ေတာ့ ေသြးေၾကာေတြက
ေသြးေဖာက္ဖို ့မလြယ္လို ့ မစမ္းၾကည့္ရဘူး။
Take care, Gute Besserung!

Shinlay said...

Sorry to hear that you have Pollen Allergie. I have also the same problem. Most of the Asian here have such a kind of Problem. In our Praxis we make Eigenblut Therapie.
I myself didn't test it, because I have not gute Venen.
There are many therapie. Some are good for other, but not for me...
Anyway, Take care, Gute Besserung!!!

ေမေလး said...

မမရယ္ စိတ္မေကာင္းလုိက္တာ။ ဂရုစိုက္ပါေနာ္။ ကိုယ္ခ်င္းစာမိတယ္။ေမေလးလဲ အပ္သိပ္ေၾကာက္တာ။ အလာဂ်စ္လဲရွိတယ္။မမေရ ေနာက္ဆိုပိုဂရုစိုက္ေနာ္။ အလာဂ်စ္ၿဖစ္ရင္ သိပ္ဆုိးဝါးတာ ကိုယ္ေတြ႔မို႔သိတယ္မမရ။

သားၾကီး said...

ပန္းေတြကမ်ားေနေတာ့ ပန္းခ်စ္သူေတာင္မလုပ္ႏိုင္႐ွာေတာ့ဘူးေပါ့
အတင္းမေျပာေတာ့ဘူးေနာ္ (မေလးဘူးဆိုလို႕ေလ :P)
အပ္စိုက္တာေတာ့ ျမင္ပဲျမင္ဖူးတယ္ မလုပ္ဖူးဘူး ေၾကာက္စရာၾကီးရယ္ :P
ျပန္ေရာက္လာလို႕ဝမ္းသာတယ္ဗ်ိဳ႕ :)

လင္းၾကယ္ျဖဴ said...

ႏွာ ေခါင္း သက္သာသၢားပလား..
အျမန္ ႏွာ ေခါင္း သက္သာပါေစ..
ေအာ္..မ႐ွိမေကာင္း ႐ွိမေကာင္း...ဒီ ႏွာေခါင္း..လို႔သာေျပာခ်င္လိုက္ပါဘိ...
ေပ်ာ္ပါေစခင္ဗ်ာ..

စႏၵကူး said...

test ကေၾကာက္စရာေနာ္..
ျမန္ျမန္ေနေကာင္းပါေစ..

ေႏြးေနျခည္ said...

ညီမလည္း ႏွာေခါင္းအစက္ခ်တဲ့ေဆး သုံးရတယ္... ႏွာအရမ္းေစးတတ္လို႕... ႏွာေစးၿပီးရင္ ႏွာေခါင္းပိတ္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ သုံးရတာ...
မမသုံးတာဘာလဲေတာ့ မသိဘူး။ ညီမကေတာ့ သုံးတာအၾကိမ္အေရအတြက္ မ်ားရင္ ခံတြင္းပါ ပ်က္လာတယ္။ အဲဒီအရည္က တခါတေလ အာေခါင္ထဲထိ ေရာက္သြားတတ္လုိ႕...
ျမန္ျမန္ေပ်ာက္ကင္း က်န္မာပါေစရွင္...

မီးမီးခ်စ္ said...

ပန္းပြင့္ တဲ့ အခ်ိန္ ဆို အကာအကြယ္ ေလး သံုးပါလား ညီမရယ္ ... အနံ ့ မရတာ တို ့ ထိပ္ခပ္နာ တို ့ျဖစ္တက္တယ္...ျမန္ျမန္ေကာင္းပါေစ လို ့ဆုေတာင္းေပးတယ္ ေနာ္..

ဂ်ာမုန္းဒန္ said...

ညီမေရ....အစ္မေတာင္အခုမွေသခ်ာသိေတာ႔တယ္
ညီမေျပာျပေတာ႔အဲေလာက္မထင္မိဘူးေလ။
ဒါေမမယ္႔ေပ်ာက္သြားျပီဆိုေတာ႔၀မ္းသာစရာေနာ္။
ခ်စ္တဲ့
အစ္မဂ်ာမုန္းဒန္

Unknown said...

ကြ်န္ေတာ္လဲ ၿမန္မာၿပည္က ေရာက္စ ၂ႏွစ္ ေလာက္က ဘာမွမၿဖစ္...... အခုေတာ့ ေဆာင္းအကုန္ ေႏြအကူးဆို
Pollen Allergy ၿဖစ္တယ္ဗ်။ ႏွစ္တိုင္းပဲ.... Allergy ေဆးေသာက္ရတယ္။ ေဆးကို ႏွာေခါင္းထဲ ထည့္တာ မႀကိဳက္လို႔ေလ.... ထည့္လိုက္ရင္ မမဟာဆန္ေတာ့ မသိ...
ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ ေဆးက ပါးစပ္ထဲကို စီးလာၿပီး ခါးေတာ့ လူက ပ်ိဳ႕တက္လာတယ္။ အဲဒါေႀကာင့္ ႏွာေခါင္းထဲ ထည့္တဲ့ ေဆးကို မႀကိဳက္ဘူး။ မုန္းတယ္။

Ko Boyz said...

ဘုရားေရ။ ႏူလွခ်ည္လား...။
အဲ.. ႏုလွခ်ည္လား...။
သတိထားဦး...။ မသံုးခ်င္ေပမယ့္ သံုးလိုက္ပါ။ ၾကာလာရင္ ႏွာေခါင္းျဖစ္ျဖစ္ နားျဖစ္ျဖစ္ ထိခိုက္ပါလိမ့္မယ္။

(တစ္ေခ်ာင္းငင္ကီးႏွင့္ ႏွစ္ေခ်ာင္းငင္ကီး ကပ္ေနေသာေၾကာင့္ မွား႐ိုက္မိသည္။ ဘက္စေပ့စ္ကီးႏွင့္ ဒီလစ္ကီး အလုပ္ မလုပ္ပါ) :D

ေရတမာ said...

အေရးအသားေကာင္းလြန္းလို႔ ေျမာေတာင္သြားတယ္. Allergy အေၾကာင္း ေတာ္ေတာ္ဗဟုသုတုရပါတယ္..



ဒါနဲ႔ လက္ဖ်ံမွာထိုးထားတဲ့ tatooက မုိက္တယ္ :P

ေကာင္းကင္ျပာ said...

ပန္းေလးေတြ အပြင့္ရပ္ပါေတာ့လို႔ ကူေျပာေပးသြားတယ္ေနာ္